Geheim (of nu niet meer...)

Lang geleden vertelde zij een geheimpje aan mij. Eerst al dat de zo gewenste baby in aantocht was en later kwam daar nog iets bij. Want dat het een keizersnede en ziekenhuis zou worden was vanaf dag 1 duidelijk en ze wilden samen zo graag iets persoonlijks bij het bed. En of ik dan.... Ja natuurlijk wilde ik dan...
Dus kreeg ik stof en een naam (en dus een geslacht) en vertelde zij dat ook nog doodleuk op kantoor aan al onze collega's en moest ik vooral niets verraden.
Dat is natuurlijk gelukt en nu is het zover, de wereldburger is gekomen:

En van een klein stukje wat over was, maakte ik nog een kadootje:

 

Welkom Thijs, fijn dat je er bent!!

 

groet,

Christel