Ik moet ze alleen wel willen zien. Om mezelf te helpen ga ik ze opschrijven, begin met de makkelijkere
- heel veel lieve vriendinnen en mensen om ons heen die aan te bieden te koken en dat dan komen brengen (en in een aantal gevallen zelfs ook in de oven zetten)
- vrienden die zo goed om onze dametjes denken, ze naar van alles mee willen nemen of met ze willen doen
- mede-ouders van school of sport die onze kinderen willen halen of brengen (want tja, de meneer van het hout moet gewoon werken)
- collega's die kaartjes en appjes blijven sturen, ook na al die maanden nog
- een moeder en schoonmoeder die steeds weer bijspringen in ons huishouden
- een lieve man die zo veel extra dingen doet al maanden
- al die boeken en tijdschriften die mensen voor mij meenemen (en die ik weer doorgeef)
- leren haken, zomaar
- en dan vergeet ik natuurlijkook nog heel veel dingen
lastiger maar zeker ook aanwezig en na maanden plat toch ook echt hoogtepunten;
- de herfstwind op mijn wangen voelen
- naar buiten kunnen, lopen en iedere dag iets verder
- een fysiotherapeut die heel goed kan uitleggen wat er nu precies is gebeurd
- na 13 weken geen medicatie meer slikken
- voelen dat daardoor de mist in mijn hoofd eindelijk weer wat optrekt
- weer creativiteit voelen stromen, plannetjes hebben
- me kunnen omdraaien zonder pijn
- minder lang per dag hoeven te liggen
- weer een spijkerbroek aan kunnen
Het is geefmaand in November, een maand om extra te geven, daar bewust bij stil te staan. Ik ben nog op zoek naar mijn vorm en schreef al op de site dat ik me dus vooral zo bewust ben van wat ik/wat wij krijgen op dit moment.
Warme groet,
Christel
7 opmerkingen:
Wat een mooi bericht en ik weet al wat jij geeft! Dankbaarheid!
En natuurlijk ook Dankjewels en Grote Glimlachen...misschien ook wel Dikke Knuffels (als dat niet teveel pijn doet, want dat weet ik eigenlijk niet).
En je geeft boeken en tijdschriften door.
Je geeft Inspiratie, Liefde...zal ik nog even doorgaan ? ;) hihihi. Goed bezig girl en fijn dat de boel weer lekker gaat stromen. Dikke knuffels, virtueel dan wel, krijg je van mij :D. Knufff!
Jeetje. 13 weken. Pffff.
Voor hier vliegt de tijd, maar bij jou duurt hij veel te lang.
En tuurlijk ben je dankbaar voor al die kleine dingen die, door deze situatie hoogtepunten worden. Maar eigenlijk was je dat al heus wel dus zijn die weken veeeeeel te lang! Lieve Christel, hopelijk ga je nu weer vooruit en kan je weer gauw genieten van de "normale gang van zaken " :-*
Al regent het nog zo hard, er komt altijd weer zonneschijn.
X G.
Heel mooi geschreven!! Dikke knuffel!! Liefs Nance
Wat fijn dat het beetje bij beetje de goede kant op gaat en dat er ook weer genoeg geniet-momenten zijn!!
Ik heb echt bewondering voor je! gr. Hennie
De hoogtepuntjes WILLEN zien, daar gaat het om. Goed dat je ze opgeschreven hebt, dat maakt mij (en misschien velen met mij) er weer van bewust. Nog even....komt goed.
Groetjes, Jannie
Een reactie posten